1. ارزشیابی تشخیصی [Diagnosis Evaluation]
ارزشیابی تشخیصی جهت آگاهی یافتن از رفتار ورودی دانش آموزان و اطلاعات قبلی آنان استفاده می شود تا کمبودهای یادگیری آنها را تشخیص دهد. با این ارزشیابی می توان اولین گام آموزش را تعیین نمود.


2. ارزشیابی تکوینی یا مرحله ای [Formative Evaluation]
هدف این ارزشیابی اطلاع از نحوه یادگیری دانش آموزان به منظور تعیین نقاط قوت و ضعف و یادگیری آنان و تشخیص مشکلات روش آموزش معلم در رابطه با هدف های آموزشی معین و مشخص است. علت نامگذاری این ارزشیابی آن است که این ارزشیابی در زمانی اجرا می شود که یادگیری هنوز در حال تکوین و شکل گیری است. با استفاده از این ارزشیابی، معلم می تواند در زمانی که یادگیری هنوز در جریان است و امکان رفع مشکلات یادگیری دانش آموزان و برطرف کردن نواقص روش آموزش آنان میسر است، به انجام چنین کاری اقدام کند. معلم همواره در جریان آموزش و تدریس باید از خود بپرسد آیا کارها به خوبی پیش می روند؟ آیا دانش آموزان هدف هایی را که در نهایت به هدف های اصلی و نهایی درس می انجامد یاد می گیرند؟


3. ارزشیابی تراکمی یا نهایی [Summative Evaluation]
ارزشیابی تراکمی، ویژه عملکردها یا هدف های نهایی است. این نوع ارزشیابی، برای پاسخ دادن به این پرسش به کار می روند؛ «آیا دانش آموزان به هدف های نهایی پیش بینی شده نائل آمده اند؟». با استفاده از این ارزشیابی، می توان یادگیری های متراکم دانش آموزان را در طی دوره آموزشی، اندازه گیری کرد. (سیف، 1379).
همچنین نتایج این ارزشیابی، منابع معتبری برای قضاوت درباره اثر بخشی کار معلم و میزان توفیق او در پیاده کردن مراحل مختلف طرح آموزشی او هستند. آزمون هایی که برای این ارزشیابی استفاده می شود نمونه کاملی از محتوای درس و هدف های آموزشی را در بر می گیرند.


هدف آزمون های تراکمی تضمین آموخته های کلی دانش آموزان در پایان دوره آموزشی است. بنابراین، بهتر است معلمان پس از انجام هر آزمون و انجام تکالیف یادگیری از سوی یادگیرندگان به ارزشیابی آنها بپردازند و نظرات اصلحی و سازنده خود را به صورت کتبی و شفاهی به اطلاع آنان برسانند. بازخورد دادن به یادگیرندگان به طور مرتب بر بهبود روش های یادگیری آنان تأثیر بسزایی دارد.

برگرفته از سایت : http://www.gfairan.com/etechdetail.asp?ID=271763569